Ze verhuisden drie jaar geleden van een flatje in Hoogeveen naar een vrijstaand huis net over de grens in Laar. Albert (41) en Freekje (42) de Boer hebben nog geen dag spijt van hun beslissing om naar Duitsland te emigreren. „We genieten hier elke dag.”
De Nederlandse huizenprijzen rijzen al enkele jaren de pan uit. Heel anders was dat in 2010. Negen jaar lang stond het Hoogeveense appartement van de familie De Boer te koop; een gevolg van de recessie en de ingestorte woningmarkt. Albert: „We wilden niet blijven zitten met een restschuld van 30.000 euro, dus hebben we onze flat pas verkocht toen we er een goede prijs voor kregen.”
Met wat creativiteit bleek het prima mogelijk om met z’n vijven op een oppervlakte van 70 vierkante meter te wonen. „Mijn vrouw heeft veel verstand van interieurinrichting en het efficiënt indelen van kleine ruimtes. We stonden met onze woning zelfs een keer op de cover van een themanummer van VTwonen.”
Als het stel de woning eindelijk verkoopt, begint de zoektocht naar een nieuw huis. „We wilden wat meer ruimte en een grotere tuin.” Ze bekijken veel huizen in Nederland, maar komen op Funda ook een huis in Duitsland tegen. „De prijs was eigenlijk boven ons budget, maar het was zo’n mooie plek. En we kregen beduidend meer waar voor ons geld dan in Nederland.”
Gecharmeerd door het vrije wonen en een tuin van 2500 vierkante meter –de gemiddelde Nederlandse tuin is 236 vierkante meter– gaat het stel het gesprek aan met een Duitse hypotheekadviseur. „We hadden op dat moment net een prekenserie over het najagen van grote dromen. Dat we met instemming van Gods wil mogen najagen wat het verlangen van ons hart is. Dat gaf ons bevestiging. We hadden het idee dat onze weg werd geleid.”
Uit het gesprek met de hypotheekverstrekker blijkt dat de verhuur van een deel van het huis meegenomen mag worden in de bekostiging van de hypotheek. „In het huis kon eenvoudig een extra appartement gecreëerd worden. Dat hebben we verhuurd aan een neef van mijn vrouw Freekje en zodoende konden we het huis toch financieren.”
